Όσο και να προσπαθούν (και δυστυχώς βρίσκουν πολλά θύματα) τα διάφορα «μέντιουμ» να μαντέψουν τι μπορεί να σκέφτεται κάποιος, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη πως μπορούν όντως να το κάνουν. Παρόλα αυτά, ενδέχεται η Επιστήμη να δώσει για άλλη μια φορά τη λύση και σε αυτόν τον τομέα.
Επιστήμονες από το California Institute of Technology (Caltech) έδειξαν ότι μπορεί να είναι δυνατόν ένας υπολογιστής να καταλαβαίνει τις λέξεις που σκεφτόμαστε αντί να τις εκφωνούμε δυνατά. Τα πρώιμα αποτελέσματα είναι μεν επισφαλή, αλλά θα μπορούσαν να δείξουν το δρόμο για μια αξιόπιστη επικοινωνία με βάση τη σκέψη.
Επειδή γενικά δεν είναι συνετό να πειράζουμε ένα πλήρως λειτουργικό νευρικό σύστημα, οι ερευνητές επιστράτευσαν δύο εθελοντές δοκιμαστές με τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού που τους άφησαν παράλυτους από το λαιμό και κάτω. Και στα δύο άτομα δόθηκε η εντολή να φανταστούν ότι εκφωνούν έξι λέξεις (“battlefield”, “cowboy”, “python”, “spoon”, “swimming” και “telephone”) και δύο ασυνάρτητες λέξεις (“nifzig” και “bindip”). Εμφυτευμένα ηλεκτρόδια κατέγραφαν την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο καθώς φαντάζονταν τις διάφορες λέξεις, επιτρέποντας στους ερευνητές να αναζητήσουν ένα αναγνωρίσιμο μοτίβο.
Τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται να δείχνουν μια υποτυπώδη μορφή τηλεπάθειας μέσω υπολογιστή. Στους ασθενείς παρουσιαζόταν ή τους έλεγαν να σκεφτούν μία από τις λέξεις της εκπαίδευσης για 1,5 δευτερόλεπτο, ενώ η διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής (BMI) συνέλεγε δεδομένα. Η μελέτη δείχνει ότι αναγνωρίσιμα μοτίβα στα δεδομένα επιτρέπουν στον υπολογιστή να αναγνωρίσει τη λέξη που σκέφτηκε το υποκείμενο. Το σύστημα απέχει πολύ από το να είναι τέλειο αυτή τη στιγμή. Για έναν ασθενή, ο υπολογιστής αναγνώρισε τη σωστή λέξη σε ποσοστό 79% των περιπτώσεων. Για τον δεύτερο εξεταζόμενο ο υπολογιστής πέτυχε ακρίβεια μόλις 23%. Μετά την εκπαίδευση, το σύστημα μπορούσε να δημιουργήσει τις μεταφράσεις σε πραγματικό χρόνο, αν και ήταν ελαττωματικές.
Προηγούμενες απόπειρες ενίσχυσης της ικανότητας ομιλίας με ανάλυση της εγκεφαλικής δραστηριότητας βασίστηκαν σε ασθενείς που έπρεπε να εκφωνήσουν λέξεις ή να απαντήσουν μόνο σε απλές ερωτήσεις ναι/όχι. Αν και, άλλες ομάδες προσπαθούν να επεκτείνουν αυτή τη λειτουργικότητα εδώ και χρόνια, αυτή είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες έδειξαν ότι είναι δυνατόν να μεταφράσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε διαφορετικές λέξεις χρησιμοποιώντας ένα τέτοιο σύστημα BMI. Ενώ οι ασθενείς με τραυματισμούς στο άνω μέρος του νωτιαίου μυελού συχνά δυσκολεύονται να μιλήσουν, είναι σπάνιο να χάνουν εντελώς την ικανότητα να εκφωνούν. Και τα δύο υποκείμενα αυτής της μελέτης μπορούν να μιλήσουν. Ωστόσο, αναρίθμητες άλλες ιατρικές περιπτώσεις αποκλείουν οποιαδήποτε ομιλία.
“Αυτή η τεχνολογία θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη για τους ανθρώπους που δεν έχουν πια κανένα μέσο κίνησης“, δήλωσε η Sarah Wandelt, συν-συγγραφέας της μελέτης, στο Nature. Η «τεχνολογική τηλεπάθεια» θα μπορούσε να επιτρέψει σε αυτούς τους ανθρώπους να επικοινωνούν απλά σκεπτόμενοι τις λέξεις που θέλουν να πουν.
Αυτή η τεχνολογία μπορεί δυνητικά να αλλάξει ζωές με τον ίδιο τρόπο όπως τα εγκεφαλικά εμφυτεύματα της Neuralink και της Synchron. Με αυτά τα προϊόντα, οι ηλεκτρικοί αισθητήρες είτε ενσωματώνονται μέσα σε ένα τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται προκεντρική έλικα, το οποίο ελέγχει την εκούσια κίνηση, όπως η κίνηση του κέρσορα ενός mouse. Ο υπολογιστής που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή τη μελέτη αναλύει τη δραστηριότητα των νευρώνων στην υπερμαγνητική έλικα, η οποία διαχειρίζεται εργασίες λεκτικής και γλωσσικής μνήμης. Τώρα που η ομάδα του Caltech έδειξε αναγνωρίσιμη δραστηριότητα, μπορούν να διεξαχθούν περισσότερες έρευνες σε αυτό το ελάχιστα κατανοητό τμήμα του εγκεφάλου.
[via]
