Η λήψη αποφάσεων σε αβέβαιες καταστάσεις αποτελεί κομμάτι της ζωής όλων μας. Μια νέα έρευνα του University of Minnesota Medical School αποκαλύπτει ότι το άγχος και η απάθεια οδηγούν σε θεμελιωδώς διαφορετικές κατευθύνσεις στον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μαθαίνει και λαμβάνει αποφάσεις.
Η μελέτη διερεύνησε πώς το άγχος και η απάθεια – ή έλλειψη ενδιαφέροντος και ενθουσιασμού – επηρεάζουν την αντίληψη των ανθρώπων για την αβεβαιότητα και την επακόλουθη συμπεριφορά τους στη λήψη αποφάσεων.
Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό πειραμάτων συμπεριφοράς και υπολογιστικής μοντελοποίησης, οι ερευνητές εξέτασαν πώς περισσότεροι από 1.000 συμμετέχοντες έκαναν επιλογές σε ένα δυναμικό περιβάλλον όπου έπρεπε να αποφασίσουν επανειλημμένα μεταξύ της εξερεύνησης νέων επιλογών ή της εμμονής σε οικείες.
«Ενώ το άγχος και η απάθεια συχνά εμφανίζονται ταυτόχρονα σε κλινικές καταστάσεις, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι στην πραγματικότητα οδηγούν σε αντίθετα πρότυπα στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επεξεργάζονται την αβεβαιότητα και λαμβάνουν αποφάσεις», δήλωσε ο Alexander Herman, MD, PhD, επίκουρος καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του U of M. «Αυτό βοηθά στην εξήγηση του γιατί αυτές οι καταστάσεις μπορεί να απαιτούν διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις».
Τα βασικά ευρήματα είναι τα παρακάτω:
- Τα αγχώδη άτομα αντιλαμβάνονται μεγαλύτερη περιβαλλοντική αστάθεια και διερευνούν περισσότερες επιλογές, ιδίως μετά από αρνητικά αποτελέσματα
- Τα απαθή άτομα βλέπουν τα αποτελέσματα ως πιο τυχαία και παρουσιάζουν μειωμένη εξερευνητική συμπεριφορά
- Ο λόγος της αντιλαμβανόμενης αστάθειας προς την τυχαιότητα μεσολαβεί στη σχέση μεταξύ άγχους και εξερευνητικής συμπεριφοράς
«Αυτές οι συναισθηματικές καταστάσεις επηρεάζουν τόσο το άνοιγμα σε νέες εμπειρίες όσο και την αντίληψη του απρόβλεπτου του κόσμου», δήλωσε ο Xinyuan Yan, PhD, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στην Ιατρική Σχολή του U of M και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Για παράδειγμα, ένα αγχωμένο άτομο μπορεί να θεωρεί την αγορά εργασίας απρόβλεπτη και να απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση – να ελέγχει εμμονικά τους πίνακες εργασίας παρά τις απορρίψεις. Κάποιος που βιώνει απάθεια μπορεί να βλέπει την αναζήτηση εργασίας ως τυχαία, χρησιμοποιώντας το ίδιο βιογραφικό — πιστεύοντας ότι οι αλλαγές δεν θα έχουν σημασία».
Η έρευνα αυτή παρέχει ένα νέο πλαίσιο για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι συναισθηματικές καταστάσεις επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων, με σημαντικές επιπτώσεις στη θεραπεία νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι θεραπευτικές προσεγγίσεις θα μπορούσαν να είναι πιο αποτελεσματικές εάν προσαρμόζονται στον τρόπο με τον οποίο οι ασθενείς αντιλαμβάνονται και επεξεργάζονται την αβεβαιότητα.
[via]
Πηγή
