Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια απροσδόκητη δεξαμενή νερού γύρω από μια μαύρη τρύπα στο βαθύ Διάστημα. Η δεσμευμένη με νερό μαύρη τρύπα βρίσκεται στο κέντρο ενός quasar (APM 08279+5255) που βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 12 δισεκατομμύρια έτη φωτός.
Λόγω του πόσο μακριά βρίσκεται ο γαλαξίας, οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν ότι το φως που βλέπουμε πιθανότατα ξεκίνησε το ταξίδι του όχι πολύ καιρό μετά τον πρώτο σχηματισμό του πρώιμου Σύμπαντος. Και, με βάση τις εκτιμήσεις, το απόθεμα νερού πιστεύεται ότι είναι ίσο με περίπου 140 τρισεκατομμύρια φορές το νερό των ωκεανών της Γης μαζί.
Επιπλέον, η μαύρη τρύπα που συνδέεται με το νερό είναι στην πραγματικότητα μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα και εκτιμάται ότι έχει περίπου 20 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο μας. Πρόκειται για την πιο μακρινή και μεγαλύτερη γνωστή δεξαμενή νερού που έχουμε ανακαλύψει οπουδήποτε στο Σύμπαν.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το περιβάλλον γύρω από τη μαύρη τρύπα μέσα σε αυτό το quasar είναι μοναδικό επειδή παράγει μια τόσο τεράστια μάζα νερού. Είναι επίσης ένα ακόμη παράδειγμα για το πόσο διαδεδομένο είναι το νερό στο Σύμπαν μας, καθώς εμφανίστηκε ακόμη και κατά τη διάρκεια των πρώτων στιγμών που έχουμε παρατηρήσει μέχρι στιγμής.
Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκαν αυτά τα μακρινά quasars μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τον σχηματισμό του Σύμπαντος στο σύνολό του. Η μελέτη τους μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε πώς σχηματίστηκαν ολόκληροι γαλαξίες, πώς εξαπλώθηκε η ύλη στο Σύμπαν και πολλά άλλα.
Ακόμα, η εύρεση μιας τέτοιας τεράστιας, δεσμευμένης με νερό μαύρης τρύπας είναι συναρπαστική και ενδιαφέρουσα. Ολόκληρη η δεξαμενή εκτιμάται ότι καταλαμβάνει χώρο αρκετών εκατοντάδων ετών φωτός. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται ακριβώς για νερό σε υγρή μορφή. Αντίθετα, είναι αυτό που ονομάζουμε υδρατμοί – ένας τύπος μορίου που πολλοί πιστεύουν ότι χρειαζόταν για να δώσει τα θεμέλια για τα δομικά στοιχεία της ζωής εδώ στη Γη.
Δεν είναι σαφές γιατί ακριβώς αυτό το quasar παράγει τόσους υδρατμούς, αλλά δίνει στους αστρονόμους έναν ακόμη ενδιαφέροντα στόχο για μελλοντικές αποστολές παρατήρησης.
[via]
Πηγή
