Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου πιστεύουμε ότι η Γη δεν έχει να άλλα σοβαρά κρυμμένα μυστικά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το χερσαίο κομμάτι. Παρόλα αυτά, οι ωκεανοί του πλανήτη μας είναι μια άλλη ιστορία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Χαμένη Πόλη που βρέθηκε το 2000, ένα σύνολο δομών στη μέση του Ατλαντικού που δεν είναι μόνο ιδιαίτερες, αλλά ενδέχεται να μας βοηθήσουν και στη μελέτη των εξωγήινων οικοσυστημάτων, προκειμένου να καθορίσουμε τα στοιχεία που θα πρέπει να ακολουθήσουμε για να βρούμε ζωή στο Σύμπαν.
Σε βάθος μεγαλύτερο από 700 μέτρα δυτικά της μεσοατλαντικής κορυφογραμμής, στις 4 Δεκεμβρίου 2000, κάποιοι εξερευνητές που χειρίζονταν τηλεκατευθυνόμενα υποβρύχια ανακάλυψαν κάτι εκπληκτικό: ένα σύνολο από τοίχους και μονόλιθους που έφταναν τα 60 μέτρα σε ύψος και που είχαν έναν περίεργο γαλαζωπό τόνο λόγω των προβολέων των υποβρυχίων. Αυτές οι ανθρακούχες δομές ήταν κάτι που η επιστημονική κοινότητα δεν είχε δει ποτέ και βαφτίστηκε «Χαμένη Πόλη». Όπως ήταν αναμενόμενο, πολλοί έσπευσαν να της δώσουν και έναν άλλο πιο πιασάρικο τίτλο: Ατλαντίδα!
Η πλήρης ονομασία είναι Lost City Hydrothermal Field και είναι η παλαιότερη περιοχή εξαερισμού του ωκεανού, τουλάχιστον από αυτές που γνωρίζουμε. Υπολογίζεται ότι έχει ηλικία περίπου 120.000 ετών και, κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, τα φρεάτια του εκπέμπουν αέρια σε θερμοκρασίες μεταξύ 40 και 90 βαθμών Κελσίου.
Αυτές οι υδροθερμικές πηγές απελευθερώνουν μεθάνιο και υδρογόνο, αλλά δεν είναι ηφαιστειακές, οπότε δεν παράγουν διοξείδιο του άνθρακα, υδρόθειο ή μέταλλα. Με την πάροδο των χιλιετιών, αυτό το εκπεμπόμενο υλικό συσσωρεύτηκε με τη μορφή στηλών και τοιχωμάτων από βρουσίτη, αραγωνίτη και ανθρακικό ασβέστιο, με υπόλευκο χρώμα και πολύ ιδιαίτερη φολιδωτή υφή.
Για την επιστημονική κοινότητα, η Χαμένη Πόλη είναι ένα ορυχείο. Το ιδιαίτερο περιβάλλον της και οι συνθήκες σχηματισμού της, καθώς και η αρχαιότητά της, μπορούν να δώσουν στοιχεία για την προέλευση της ζωής στη Γη, καθώς και μια πιο λεπτομερή εικόνα της σύνθεσης του πλανήτη. Με την πάροδο των ετών, τα υλικά της έχουν μελετηθεί και, το 2024, μια ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε την ανάκτηση ενός δείγματος πετρώματος μήκους άνω του ενός μέτρου. Με αυτό, ελπίζουν να βρουν κρίσιμα στοιχεία για την προέλευση της ζωής στη Γη.
Υπάρχουν μερικοί θεαματικοί σχηματισμοί. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον περιέγραψαν κάποιες πηγές ως δομές που διαρρέουν ρευστά που με τη σειρά τους σχηματίζουν ανθρακούχες δομές πολλαπλών άκρων, τόσο περίεργες όσο αυτές που βλέπουμε στις φωτογραφίες. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μόνο βράχοι στη Χαμένη Πόλη.
Σε αυτό το βάθος, χωρίς οξυγόνο, με ιδιαίτερα αλκαλικό περιβάλλον και με υδρογόνο, μεθάνιο και άλλα αέρια διαλυμένα στο νερό, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι πρόκειται για ένα «σεληνιακό» οικοσύστημα στο οποίο η ζωή είναι αδύνατη. Το ενδιαφέρον είναι ότι είναι γεμάτο από ζώα όπως ανεμώνες, μικροβιακές κοινότητες, οστρακοειδή, σαλιγκάρια και, περιστασιακά, ψάρια της βαθιάς θάλασσας.
Το ερώτημα είναι πώς μπορεί να ευδοκιμήσει η ζωή όταν πρόκειται για ένα περιβάλλον στο οποίο δεν υπάρχει ηλιακό φως, δεν υπάρχει οξυγόνο και τόσο το υδρογόνο όσο και το μεθάνιο είναι ελεύθερα. Αυτό ακριβώς είναι που τράβηξε και την προσοχή των ερευνητών, διότι η μελέτη αυτού του φαινομένου μπορεί να μας δώσει στοιχεία για το είδος της ζωής ή τα σημάδια ζωής που θα πρέπει να αναζητήσουμε σε περιβάλλοντα που μπορεί να είναι παρόμοια, όπως ο Εγκέλαδος ή η Ευρώπη (φεγγάρια του Κρόνου και του Δία).
[via]
