Το λανσάρισμα ενός νέου εργαλείου, του Kid Wallet, το οποίο θα βοηθά τους γονείς να προστατεύουν τα παιδιά τους από τους πιθανούς κινδύνους της τεχνολογίας και της ΑΙ, προανήγγειλε ο κ. Δημήτρης Παπαστεργίου, Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης στο πλαίσιο του 10oυ Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών που πραγματοποιείται στους Δελφούς 9- 12 Απριλίου.
Συγκεκριμένα, ο αρμόδιος υπουργός, ο οποίος τοποθετήθηκε πριν την έναρξη του πάνελ υποστήριξε ότι τα νέα δεδομένα στο κομμάτι της τεχνολογίας έχουν δημιουργήσει ζητήματα για την προστασία των ανηλίκων -ενίοτε και την ενηλίκων.
Στο πλαίσιο αυτό, ανακοίνωσε τη νέα πρωτοβουλία, το «Kid Wallet», το οποίο θα βοηθά τα παιδιά να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και θα αποτελεί ένα εργαλείο γονεϊκού ελέγχου για τον περιορισμό της έκθεσης των ανηλίκων στην οθόνη.
Το συγκεκριμένο «πορτοφόλι», παράλληλα, θα συνιστά το επίσημο εργαλείο αφενός για την πιστοποίηση της ηλικίας, αφετέρου για τον έλεγχο των ηλεκτρονικών αγορών σε προϊόντα καπνού, στοιχηματισμού κ.α. Την ίδια στιγμή, αναφέρθηκε στον ευρωπαϊκό κανονισμό DSA, ο οποίος έρχεται να επιλύσει τα προβλήματα στο κομμάτι της παραπληροφόρησης και της απάτης, ενώ ειδική μνεία έκανε και στο fact checking, χαρακτηρίζοντας ως «τραγική την απαίτηση για την κατάργησή του».
Σχετικά με το ζήτημα των ανοιχτών δεδομένων, ξεκαθάρισε ότι πρέπει να λάβουμε γενναίες αποφάσεις, αν και ο νέος κανονισμός «έρχεται να βάλει τα πράγματα στη σωστή διάσταση». Ωστόσο, όπως επεσήμανε, χρειάζεται ακόμη περισσότερη δουλειά.
Από την πλευρά του, ο κ. Τάσος Γαϊτάνης, Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας, έσπευσε να υπενθυμίσει τα μέτρα της κυβέρνησης για την ενίσχυση της καινοτομίας, διευκρινίζοντας ότι από το 2019 έως σήμερα έχουν αυξηθεί κατά 18% οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης.
Επιπλέον, ανέφερε ότι καταρτίσαμε συγκεκριμένα σχέδια, δημιουργήσαμε νέο θεσμικό πλαίσιο για τις spin-offs, δώσαμε ενισχύσεις για συνεργασία ιδιωτικού τομέα – πανεπιστημίων, ιδρύσαμε το «elevate greece», ενώ εισάγαμε ένα νέο πλαίσιο για τη χρυσή βίζα.
Σύμφωνα μ’ αυτό, ένας πολίτης τρίτης χώρας μπορεί να επενδύσει 250.000 ευρώ σε μια start up και ως αντάλλαγμα να λάβει 5ετούς διάρκεια βίζα. Επίσης, δεν παρέλειψε να εστιάσει στα φορολογικά κίνητρα, τα οποία έχουν ως στόχο την αύξηση της συμμετοχής των ιδιωτών. Αυτήν τη στιγμή το 50% των δαπανών για έρευνα και καινοτομία προέρχεται από το κράτος και το υπόλοιπο 50% από τον ιδιωτικό τομέα. Ο κ. Τάσος Γαϊτάνης ξεκαθάρισε ότι θέλει να ανεβάσει το ποσοστό των ιδιωτών στο 65%, όπως είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος.
Σε άλλο σημείο της παρέμβασή του, παρατήρησε ότι το ίδιο κανονιστικό πλαίσιο μπορεί είτε να ενθαρρύνει είτε να αποθαρρύνει την καινοτομία, ανάλογα με τον κλάδο που εφαρμόζεται. Προς επίρρωση, έφερε δύο διαφορετικά παραδείγματα. Όπως εξήγησε, στην Ευρώπη είναι δύσκολο να βρεις ποιοτικά και ποσοτικά ανοιχτά δεδομένα, καθώς το υπάρχον κανονιστικό πλαίσιο θέτει εμπόδια.
Έτσι αποθαρρύνει την καινοτομία. Από την άλλη πλευρά, όμως, το κανονιστικό πλαίσιο αποδεικνύεται αρκετά χρήσιμο σε άλλες περιπτώσεις, όπως τα πνευματικά δικαιώματα, οι πατέντες, τα εμπορικά σήματα κ.α. «Πρέπει να πετύχουμε μια ισορροπία […] Χρειαζόμαστε και το κανονιστικό πλαίσιο και την καινοτομία, αλλά το πρόβλημα ξεκινά όταν δίνουμε προτεραιότητα στο πρώτο και όχι στο δεύτερο».
Ο κ. Javier Lopez-Gonzalez, Επικεφαλής της Μονάδας Ψηφιακού Εμπορίου, ΟΟΣΑ, κληθείς να σχολιάσει το κανονιστικό πλαίσιο, υποστήριξε ότι προσπαθούμε να βρούμε μια ισορροπία, η οποία θα βοηθά την καινοτομία και την ανάπτυξη, αλλά παράλληλα θα δημιουργεί ένα τοίχο προφύλαξης. Επιπρόσθετα, υποστήριξε ότι ο κατακερματισμός δεν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς εκτιμάται ότι θα έχει ένα κόστος 10% επί των εμπορικών ροών.
Παράλληλα, αποσαφήνισε ότι κανένας κανονισμός δεν είναι η βέλτιστη λύση. «Μπορεί να μειώσει κάποια κόστη, αλλά ταυτόχρονα θα απωλέσει κάποια οφέλη» σχολίασε, χαρακτηριστικά. Η χρυσή τομή, όπως πρόσθεσε, είναι να εξισορροπήσουμε όλα τα παραπάνω, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να βελτιώσει τις εμπορικές ροές κατά 3%. «Πρέπει να βρούμε τον τρόπο που θα προστατεύουμε με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση» επανέλαβε, προσδίδοντας σημασία και στην έννοια της διαλειτουργικότητας, η οποία μπορεί να περιορίσει τις επιπτώσεις των κανονισμών.
Την ίδια ώρα, ο κ. Christopher Butler, Εκτελεστικός Διευθυντής, Tholos Foundation, τάχθηκε υπέρ ενός συνδυασμού καινοτομίας και κανονισμού, υπό την προϋπόθεση ότι το δεύτερο δεν θα εμποδίζει ή περιορίζει το πρώτο. Όπως παρατήρησε, αυτήν τη στιγμή υπάρχει διαφορά μεταξύ των start-ups στις ΗΠΑ και των start-ups στην Ευρώπη. Η διαφορά δεν έγκειται στη φάση της δημιουργίας, αλλά στο ποσοστό επιτυχίας, το οποίο είναι μικρότερο στην Ευρώπη.
«Όταν οι εταιρείες φθάνουν στο κρίσιμο κατώφλι, υπάρχουν περισσότεροι κανονισμοί» σημείωσε. Γι’ αυτό τον λόγο, κάλεσε το κράτος να κάνει ένα βήμα πίσω. Επιπλέον, στιγμάτισε το γεγονός ότι ορισμένα κανονιστικά πλαίσια εστιάζουν αποκλειστικά σε μεγάλους παίχτες, κυρίως εταιρείες που εδρεύουν στις ΗΠΑ. Αλλά αυτό, όπως εκτίμησε, στην πραγματικότητα δημιουργεί προβλήματα στις μικρότερες εταιρείες.
«Υπάρχει η αίσθηση ότι πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη κανονιστική πίεση σε όσες εταιρείες εδρεύουν στις ΗΠΑ. Αυτό όμως έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στις νεοφυείς επιχειρήσεις. Δεν παίρνουν τις ευκαιρίες να μεγαλώσουν και να καινοτομήσουν» υποστήριξε, μεταξύ άλλων. «Αν εστιάζεις στις μεγάλες, παραδόξως θα δημιουργήσεις προβλήματα στις μικρές, νεοφυείς επιχειρήσεις» κατέληξε.
Τέλος, η κα Lucine Ovumyan, Ανώτερη Αντιπρόεδρος, Corporate Affairs and Communications στην JTI, ναι μεν τάχθηκε υπέρ των κανονισμών, χωρίς όμως αυτοί να «παγώνουν» την καινοτομία. Επικαλούμενη τον κλάδο της καπνοβιομηχανίας, επεσήμανε ότι όλοι οι «παίχτες» επενδύουν δισεκατομμύρια ευρώ στην ανάπτυξη εναλλακτικών, λιγότερο επικίνδυνων καπνικών προϊόντων. «Είναι σημαντικό οι κανονισμοί να στηρίζουν αυτήν την ανάπτυξη» διαμήνυσε.
Μάλιστα, επικαλέστηκε ως αντιπαράδειγμα τη Βραζιλία, η οποία πριν μερικά χρόνια απαγόρευσε όλα τα ηλεκτρονικά τσιγάρα. «Και τι έγινε; Στην πραγματικότητα η μαύρη αγορά αναπτύχθηκε κατά 600%. Όλα πέρασαν στην παρανομία» ανέφερε, συμπεραίνοντας ότι ο κανονισμός πρέπει να προσαρμόζεται στην ανάγκη των καταναλωτών, καθώς διαφορετικά φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Δεν παρέλειψε, δε, να εστιάσει και στη σημασία της διαρκούς προσαρμογής του κανονιστικού πλαισίου, καθώς «δεν θα πρέπει να είναι ένας αμετακίνητος τοίχος».
