Μια ομάδα ερευνητών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας (NCSU) δημιούργησε ένα νέο αυτοθεραπευόμενο τζελ που είναι τόσο ισχυρό όσο το γυαλί, αλλά μπορεί να τεντωθεί έως και πέντε φορές το μήκος του. Η ανακάλυψη είναι παρόμοια με άλλες ανακαλύψεις που είδαμε πρόσφατα, όπως ένα νέο γυαλί που μπορεί να επουλωθεί όταν εκτίθεται στο νερό.
Οι ερευνητές αναφέρονται στη νέα τους εφεύρεση ως μια εντελώς νέα κατηγορία υλικών που ονομάζονται “υαλώδη πηκτώματα“. Όπως και το προαναφερθέν αυτοθεραπευόμενο γυαλί, αυτή η νέα κατηγορία υλικών δεν ήταν ο στόχος, παραδέχτηκε ο Michael Dickey, επιστήμονας υλικών στο πανεπιστήμιο, σε δελτίο τύπου.
“Πέσαμε τυχαία πάνω σε αυτά τα ενδιαφέροντα υλικά“, λέει ο Dickey. Η ανακάλυψη του αυτοθεραπευόμενου πηκτώματος έγινε όταν ένας άλλος ερευνητής του NCSU, ο Meixiang Wang, πειραματιζόταν με ιοντογέλες, μια ομάδα υλικών που αποτελείται από ένα πολυμερές που διογκώνεται με τη χρήση ιοντικού υγρού που μπορεί να άγει τον ηλεκτρισμό.
Ο Dickey αναφέρει ότι ο Wang προσπαθούσε να δημιουργήσει ελαστικές και φορητές συσκευές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε εφαρμογές όπως ιατρικές συσκευές, ρομποτική και αισθητήρες πίεσης. Ωστόσο, αλλάζοντας τη σύνθεση των ιοντογελών, ο Wang παρήγαγε μια νέα γέλη που έμοιαζε κάπως με ένα διαφανές και κοινότυπο κομμάτι πλαστικού.
Ωστόσο, όταν οι ερευνητές άρχισαν να δοκιμάζουν το υλικό, ανακάλυψαν ότι όχι μόνο ήταν πολύ ελαστικό, αλλά και πολύ σκληρό και μπορούσε να αυτοθεραπευτεί. Από εκεί και πέρα, ο Dickey λέει ότι οι ερευνητές έπεσαν με τα μούτρα στην προσπάθεια να κατανοήσουν το νέο αυτοθεραπευόμενο τζελ.
Επιπλέον, το τζελ δεν φαίνεται να στεγνώνει παρά το γεγονός ότι αποτελείται από 50 έως 60% υγρό. Οι δοκιμές των υαλωδών πηκτωμάτων έδειξαν επίσης ότι έχουν τεράστια αντοχή στη θραύση και ότι μπορείτε ακόμη και να κολλήσετε αντικείμενα πάνω τους. Μπορεί να ανασχηματιστεί αν κοπεί και μάλιστα έχει ένα είδος μνήμης, επιτρέποντάς του να τεντωθεί σε ένα συγκεκριμένο σχήμα, το οποίο μπορεί να διατηρήσει μέχρι να θερμανθεί.
Φυσικά, η εύρεση αναγεννητικών ιδιοτήτων σε υλικά δεν είναι ακριβώς κάτι καινούργιο, ειδικά σε ελαστικά και ζελατινώδη υλικά όπως αυτά τα υαλώδη πηκτώματα. Όμως, η φύση της σύνθεσης του αυτοθεραπευόμενου τζελ είναι αυτό που το κάνει ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τους ερευνητές. Λένε ότι θα χρειαστούν περισσότερες βελτιστοποιήσεις και δοκιμές προτού μπορέσει πραγματικά να χρησιμοποιηθεί με πρακτικό τρόπο.
Παρόλα αυτά, η γνώση ότι μπορεί να απέχουμε χρόνια από την εμφάνιση αυτών των υαλωδών πηκτωμάτων σε οτιδήποτε είναι συναρπαστική, καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει σε άλλες ανακαλύψεις υλικών στο μέλλον.
[via]
