Ο γαλλικός δορυφορικός πάροχος Eutelsat βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος την περασμένη εβδομάδα ως πιθανός αντικαταστάτης του Starlink του Elon Musk στην Ουκρανία, και ενδεχομένως στην ευρύτερη Ευρώπη.
Η Eva Berneke, CEO της Eutelsat, δήλωσε ότι η εταιρεία βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις με την ΕΕ σχετικά με την επέκταση της υπηρεσίας διαδικτύου της στην Ουκρανία. Ανέφερε επίσης ότι η Eutelsat βρίσκεται σε «πολύ θετικές συζητήσεις» με την Ιταλία για την παροχή υπηρεσίας κρυπτογραφημένων επικοινωνιών για κυβερνητικούς αξιωματούχους. Την ίδια εβδομάδα, οι επενδυτές συσπειρώθηκαν γύρω από την Eutelsat, εκτινάσσοντας τις μετοχές της πάνω από 500%.
Αλλά τι ακριβώς είναι η Eutelsat; Και θα μπορούσε ρεαλιστικά να αντικαταστήσει την Starlink στην Ουκρανία και πέραν αυτής; Το 1977, 17 ευρωπαϊκές χώρες ενώθηκαν για να δημιουργήσουν τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Δορυφορικών Τηλεπικοινωνιών – εν συντομία «Eutelsat». Η ιδέα ήταν να αναπτυχθεί μια δορυφορική τηλεπικοινωνιακή υποδομή ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ ή τη Σοβιετική Ένωση. Το 1983, η Eutelsat έγινε ο πρώτος ευρωπαϊκός πάροχος δορυφορικής τηλεόρασης. Το 2001, η εταιρεία ιδιωτικοποιήθηκε και το 2023 συγχωνεύτηκε με τη βρετανική OneWeb για να γίνει ο τρίτος μεγαλύτερος δορυφορικός πάροχος στον κόσμο. Με τη συγχώνευση, η Eutelsat κληρονόμησε τον αστερισμό δορυφόρων χαμηλής γήινης τροχιάς της OneWeb για επικοινωνίες στο Διαδίκτυο, μια παρόμοια διάταξη με τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της το Starlink.
Η Eutelsat διαθέτει σήμερα 653 δορυφόρους OneWeb σε τροχιά γύρω από τη Γη, ο καθένας από τους οποίους περιστρέφεται περίπου 1.200 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια. Αυτή η σχετική εγγύτητα έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερη καθυστέρηση και υψηλότερες ταχύτητες Διαδικτύου σε σύγκριση με τους παραδοσιακούς γεωστατικούς δορυφόρους, οι οποίοι βρίσκονται περίπου 30 φορές μακρύτερα στο Διάστημα.
Οι επίγειοι σταθμοί στη Γη συνδέονται με το Internet και μεταδίδουν δεδομένα στους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά από πάνω. Οι δορυφόροι στη συνέχεια μεταδίδουν τα δεδομένα σε τερματικά χρηστών, μικρές συσκευές με κεραίες που επιτρέπουν την πρόσβαση στο Διαδίκτυο σε μέρη όπου οι παραδοσιακές συνδέσεις δεν είναι διαθέσιμες. Αυτά τα τερματικά χρηστών είναι ιδιαίτερα χρήσιμα σε απομακρυσμένες περιοχές, αεροπλάνα, πλοία, οχήματα ή – όπως είδαμε στην Ουκρανία – σε ζώνες συγκρούσεων.
Η Eutelsat υποστηρίζει ότι προσφέρει τις ίδιες δυνατότητες κάλυψης και καθυστέρησης με το Starlink. Οι υπηρεσίες χαμηλής γήινης τροχιάς (LEO) της εταιρείας έχουν ήδη αναπτυχθεί στην Ουκρανία, όπου υποστηρίζουν κυβερνητικές και θεσμικές επικοινωνίες. Επιπλέον, η Eutelsat δήλωσε ότι τα συστήματα της σε γεωστατική τροχιά (GEO) θα μπορούσαν να παρέχουν επιπλέον χωρητικότητα πάνω από την Ουκρανία, καθώς και «μεγαλύτερη ανθεκτικότητα» για τη συνδεσιμότητα κρίσιμων υποδομών.
Σήμερα, η Eutelsat διαθέτει περίπου 2.000 τερματικά χρηστών στο έδαφος της Ουκρανίας. Ο αριθμός αυτός επισκιάζεται από τους 40.000 της Starlink, ωστόσο η Berneke δήλωσε ότι η εταιρεία της θα μπορούσε να φτάσει αυτόν τον αριθμό «σε μερικούς μήνες». Η αύξηση της χωρητικότητας τόσο γρήγορα, ωστόσο, θα παρουσίαζε κάποιες σοβαρές υλικοτεχνικές προκλήσεις, ειδικά καθώς τα τερματικά της OneWeb παρέχονται από τρίτες εταιρείες, σε αντίθεση με την Starlink, η οποία κατασκευάζει τα τερματικά της εντός της εταιρείας.
Η Πολωνία και οι ΗΠΑ, μεταξύ άλλων, έχουν συμβάλει στη χρηματοδότηση της χρήσης του Starlink από την Ουκρανία. Παρόμοια υποστήριξη θα χρειαζόταν πιθανότατα και για την ταχεία ανάπτυξη των τερματικών OneWeb, ιδίως δεδομένων των όχι και τόσο υγιών οικονομικών ανησυχιών της Eutelsat.
Στη συνέχεια, υπάρχει η ίδια η τεχνολογία. Οι δορυφόροι του OneWeb είναι παλαιότεροι και λιγότερο προηγμένοι από τους δορυφόρους του Starlink. Δεν διαθέτουν την τεχνολογία διαδορυφορικής σύνδεσης laser, η οποία βελτιώνει την κάλυψη. Έχουν επίσης πολύ λιγότερους δορυφόρους σε τροχιά από το Starlink, το οποίο διαθέτει περίπου 7.000. Ωστόσο, αν η ΕΕ θέλει σοβαρά να αντικαταστήσει το Starlink στην Ουκρανία, μάλλον θα πρέπει να αρκεστεί στη δεύτερη καλύτερη λύση. Η ένωση θα πρέπει επίσης να αναλάβει κάποιες σοβαρές οικονομικές δεσμεύσεις. Τα νέα από την Πολωνία το περασμένο Σαββατοκύριακο παρείχαν θετικά νέα σε αυτό το μέτωπο.
Διαβάστε επίσης
Σε ανάρτησή του στο X την περασμένη Κυριακή, ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας δήλωσε ότι η χώρα θα αναγκαστεί να «αναζητήσει άλλους προμηθευτές» εάν η SpaceX «αποδειχθεί αναξιόπιστος πάροχος». Η Βαρσοβία χρηματοδοτεί σήμερα τα μισά από τα 42.000 τερματικά Starlink που λειτουργούν στη χώρα με κόστος περίπου 50 εκατ. δολάρια ετησίως.
Μακροπρόθεσμα, η Ευρώπη ποντάρει στο IRIS², έναν δορυφόρο πολλαπλών τροχιών για το Διαδίκτυο που αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2030. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι μια νέα κοινοπραξία Airbus-Leonardo-Thales Alenia Space με την ονομασία «Project Bromo» σχεδιάζει να αμφισβητήσει την παγκόσμια κυριαρχία της Starlink.
[via]
